Μενού Κλείσιμο

Χρονολόγιο

2021

Ιούνιος. Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ), σε συνεργασία με το Ίδρυμα Τάκις, διοργανώνει μια μεγάλη έκθεση με εμβληματικά γλυπτά του διεθνούς φήμης εικαστικού Τάκις (Παναγιώτης Βασιλάκης, 1925–2019) μεταξύ 23 Ιουνίου και 7 Νοεμβρίου 2021. Η έκθεση, με τίτλο «Τάκης: Κόσμος σε Κίνηση», πραγματοποιήθηκε με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ). Παρουσιάζοντας 46 αντιπροσωπευτικά έργα του κορυφαίου Έλληνα καλλιτέχνη στους δημόσιους χώρους του ΚΠΙΣΝ
Φωτογραφία: ΚΠΙΣΝ / Πάνος Κοκκινιάς, Τάκις, Αιολικά, Βαμμένο σίδερο, αλουμίνιο, 2000,
©Ίδρυμα Τάκις, ADAGP-Παρίσι, ΟΣΔΕΕΤΕ – Αθήνα
2020

Nοέμβριος. Η White Cube διοργανώνει στο Χονγκ Κονγκ την πρώτη ατομική έκθεση του καλλιτέχνη Takis στην Ασία. Παρουσιάζει έργα του από την περίοδο 1960-1990 εστιάζοντας στην εξερεύνησή του στο πεδίο της τέχνης και της επιστήμης.
2019

Νοέμβριος. Το Μουσείο Μοντέρνας τέχνης της Βαρκελώνης MACBA διοργανώνει την πρώτη ατομική παρουσίαση του έργου του Takis στη Βαρκελώνη.
Επιμέλεια: Guy Brett (κριτικός τέχνης και ανεξάρτητος επιμελητής), Michael Wellen (Curator of International Art, Tate) καιTeresa Grandas (Curator, MACBA)
Η έκθεση διοργανώνεται από τo μουσείο Tate Modern, το MACBA Museu d’Art Contemporani de Barcelona και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης της Αθήνας.

Ιούλιος. Το μουσείο Τέιτ του Λονδίνου διοργανώνει τη μεγαλύτερη έκθεση που έχει γίνει ποτέ για τον Takis στη Μεγάλη Βρετανία. Η έκθεση, που γίνεται σε συνεργασία της Tate Modern με το MACBA της Βαρκελώνης και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, σε επιμέλεια Guy Brett και Michael Wellen, παρουσιάζεται στον 3ο όροφο του εμβληματικού κτιρίου, όπου μπορεί κανείς να δει και να περιεργαστεί 70 αντιπροσωπευτικά έργα απ’ όλες τις περιόδους του καλλιτέχνη, τα οποία παραχώρησαν μεγάλα μουσεία και ιδιώτες συλλέκτες.

2018

Μάρτιος. To Musée des Arts Décoratifs του Παρισιού εκθέτει τη μοναδική συλλογή 230 κοσμημάτων της Diane Venet από 150 σύγχρονους διεθνείς καλλιτέχνες με τίτλο De Calder à Koons, Bijoux d’Artistes. La Collection Ideale de Diane Venet. Στην έκθεση παρουσιάζονται και δυο από τα κοσμήματα που δημιούργησε ο Τάκις σε χρυσό με μαγνήτες, τιτάνιο και λίθους.

2017

Νοέμβριος. Δημιουργεί το έργο The Mirror of my Soul ή Hommage à John Lennon.

« I’m sure I’ve told you this many times. How did I meet Yoko? There was a sort of underground clique in London; John Dunbar, who was married to Marianne Faithful, had an art gallery in London called Indica and I’d been going around to galleries a bit on my off days in between records. I’d been to see a Takis exhibition, I don’t know if you know what that means, he does multiple electro-magnetic sculptures, and a few exhibitions in different galleries who showed these sort of unknown artists or underground artists…», αναφέρει ο John Lennon στη συνέντευξή του στον Jann Wenner για το περιοδικό The Rolling Stone το 1971.

Rolling Stone magazine

«Απρίλιος. Το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει για πρώτη φορά στη Γερμανία έργα της συλλογής του. Πιο συγκεκριμένα, στην έκθεση στο Fridericianium κατά τη διάρκεια της Documenta ΧΙV εκθέτει ένα Gong (1978) του Τάκι 4,5 μέτρων.»

2016

Απρίλιος. Η Patinoire Royale σε συνεργασία με τη Galerie Downtown του Παρισιού διοργανώνουν μια μεγάλη αναδρομική αφιερωμένη στον Τάκι και στον επίσης αυτοδίδακτο αρχιτέκτονα-designer Jean Prouvé με τίτλο Prouvé-Takis.

Σεπτέμβριος. Η Γκαλερί Xippas στη Γενεύη διοργανώνει έκθεση με τίτλο Τα Μαγνητικά Πεδία και η Τέταρτη Διάσταση.

2015
Ιανουάριος. Η Συλλογή De Menil στο Χιούστον διοργανώνει ατομική έκθεση του Τάκι με τίτλο Takis-The Fourth Dimension (Τάκις – Η Τέταρτη Διάσταση). Η οικογένεια Menil συνδέεται με τον καλλιτέχνη με μια μακροχρόνια φιλία (από την εποχή που ο Τάκις ζούσε στις ΗΠΑ), και κατέχει το μεγαλύτερο σύνολο έργων τέχνης σε συλλογή εκτός Ευρώπης.

Φεβρουάριος. Το Palais de Tokyo, σε συνεργασία με τον Alfred Pacquement, οργανώνει αναδρομική έκθεση με τίτλο Takis. Champs Magnétiques (Τάκις. Μαγνητικά Πεδία). Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου πενήντα εντυπωσιακά έργα από όλη την καλλιτεχνική του πορεία. Πρόκειται για μία από τις πιο ολοκληρωμένες ατομικές εκθέσεις αφιερωμένες στο έργο του Τάκι από την τελευταία αναδρομική του Jeu de Paume του 1993.

2013

Νοέμβριος. Το MIT διοργανώνει την έκθεση (η οποία θα διαρκέσει μέχρι το 2015) με τίτλο 5000 Moving Parts, στην οποία παρουσιάζεται το ηλεκτρομαγνητικό γλυπτό του Takis Electro-Magnetic I (1968) που βρίσκεται και στη μόνιμη συλλογή του ΜΙΤ, αλλά και έργα άλλων σημαντικών καλλιτεχνών όπως οι Anne Lilly, John Douglas Powers, Rafael Lozano-Hemmer, Arthur Ganson. Σκοπός της έκθεσης ειναι να εξετάσει το ευρύ φάσμα της κινητικής τέχνης από τη δεκαετία του 1960 περίπου μέχρι και σήμερα μέσα από έργα σχετιζόμενα άρρηκτα με την κίνηση και την απροβλεπτότητα, με γλυπτά εμπνευσμένα και που προβάλλουν σύγχρονα πολιτικά θέματα, ενώ ενσωματώνουν στη σύγχρονη ζωή τους αρχαίους μύθους.

2012

Οκτώβριος. Η γκαλερί Axel Vervoordt στην Αμβέρσα διοργανώνει την έκθεση με τίτλο Τάκις – Η Τέταρτη Διάσταση.

2011

Ιούλιος. Στους κήπους του Palais Royal τοποθετούνται τα Αιολικά του Τάκι. Στα εγκαίνια της έκθεσης ο Γάλλος Υπουργός Πολιτισμού και Επικοινωνίας Frédéric Mitterand εξυμνεί με το λόγο του τη γλυπτική του καλλιτέχνη.

2009

Νοέμβριος. Ο Τάκις δωρίζει 100 μοναδικά μαγνητικά έργα και 20 πολλαπλά στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα. Σε συνεργασία με το Κ.Ε.Τ.Ε., τη γκαλερί Ξίππας στην Αθήνα και το Ροταριανό Όμιλο Αθηνών συδιοργανώνουν έκθεση στους χώρους της Γκαλερί Ξίππας με τίτλο Μαγνητικοί Τοίχοι 2009. Ο καλλιτέχνης μέσα από αυτή την πράξη του έχει διττό σκοπό, αφενός να βοηθήσει και να στηρίξει το έργο των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, αφετέρου να αποδόσει φόρο τιμής στη μητέρα του Αλεξάνδρα η οποία συμμετείχε στη διάρκεια του Ελληνοαλβανικού Πολέμου ως εθελόντρια τραυματιοφορέας και είχε τιμηθεί από τη Βασίλισσα Φρειδερίκη.

2008

Τέσσερα χρόνια μετά την τοποθέτηση των Αιολικών Σινιάλων του Τάκι στην οδό Διονυσίου Αεροπαγίτου (ένας από τους κεντρικότερους πεζόδρομους της Αθήνας) οι δημοτικές αρχές αποφασίζουν αυθαίρετα και χωρίς εξήγηση να ανακοινώσουν την απόσυρσή τους.

Νοέμβριος. Το Κέντρο Τεχνών Σταύρου Μιχαλαριά διοργανώνει την έκθεση με τίτλο Solar Mangetic Fields (Ηλιακά Μαγνητικά Πεδία).

2007

Απρίλιος. Το Ίδρυμα Maeght στο Saint Paul de Vence της Νοτίου Γαλλίας διοργανώνει έκθεση με τίτλο Takis. Oeuvres Recentes αφιερωμένη στις πιο πρόσφατες δημιουργίες του.
Μάιος. Το «Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες» διοργανώνει σε συνεργασία με το Ροταριανό Όμιλο Δυτικής Αττικής την έκθεση Planet Reflections (Αντανακλάσεις Πλανητών) στο ξενοδοχείο Intercontinental της Αθήνας στην οποία παρουσίαζει κοσμήματα του καλλιτέχνη. Μέρος των εσόδων της έκθεσης πρόκειται να διατεθούν για τη στήριξη των ανθρωπιστικών δράσεων του Ομίλου, όπως το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας με σκοπό την εξάλειψη της νόσου.

2005

Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Georges Pompidou στη Χριστουγεννιάτικη κάρτα του απεικονίζει τα τρία Σινιάλα – Βίδα του Αρχιμήδη που τοποθετήθηκαν στην ταράτσα του πέμπτου ορόφου τέσσερα χρόνια νωρίτερα.

Ιούνιος. Οι εκδόσεις Φερενίκη εκδίδουν την αυτοβιογραφία του Τάκι στα ελληνικά με τίτλο Takis.
Δεκέμβριος. Ο Τάκις δωρίζει τρία Αιολικά Σινιάλα στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς τα οποία τοποθετούνται στην πρόσοψη του κτιρίου.

2004

Ιανουάριος. Το Atomium στις Βρυξέλλες διοργανώνει την έκθεση με τίτλο En Équilibre et en Movement (Σε ισορροπία και Κίνηση), στην οποία εκτίθενται οι Μουσικές Σφαίρες του Τάκι.

Τον ίδιο μήνα το Εικαστικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης της Λάρισας διοργανώνει έκθεση με τίτλο Η Μουσική των Σφαιρών: Μουσικός Χώρος 1 και παρουσιάζει 12 μουσικά έργα του Τάκι και πιο συγκεκριμένα 7 Σφαίρες και 5 Έγχορδα.

Η Galleria Gruppo του Μιλάνου και η Galleria Credito Siciliano στη Σικελία εκθέτουν Μαγνητικούς Τοίχους, Αιολικά, Σφαίρες Αντιβαρύτητας καθώς και Μουσικές Σφαίρες του Τάκι.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες της Αθήνας εμπνέουν τον Τάκι να εκθέσει τις Ολυμπιακές Σπείρες και τα Αιολικά Σινιάλα του στην Εθνική Γλυπτοθήκη της Αθήνας καθώς και στην έκθεση Athens by Art του Δήμου Αθηναίων.

Η αφίσα του Τάκι αποτελεί έμπνευση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και παραγγελία του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Val-de-Marne.

Θέτει εκτός λειτουργίας τέσσερα Μουσικά γλυπτά, τα οποία εκτίθενται στην Αθήνα από τον Οίκο Δημοπρασιών Bonhams, ενώ ο ίδιος τα είχε κάνει δωρεά στο Ίδρυμα Ιόλα. Καταφέρνει να εμποδίσει την πώληση των συγκεκριμένων γλυπτών σε δημοπρασία του Λονδίνου.

2003

Προσφέρει μια Μουσική Σφαίρα στην Εταιρία για την Κατασκευή Νέου Κτιρίου για τη Νέα Εθνική Λυρική Σκηνή και Ακαδημία – «Μαρία Κάλλας». Παράλληλα, συμμετέχει στην έκθεση Μουσικοί Καθρέφτες – Ιστορική Συνείδηση.

2002

Ιούλιος. Ο Τάκις συνυπογράφει τη σύμπραξη για την Ολυμπιακή Εκεχειρία, την οποία ζητά ο τέως Πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής και κάτοχος του Νόμπελ Ειρήνης Nelson Mandela σε μια εκδήλωση που πραγματοποιεί το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τη σύμπραξη συνυπογράφουν επίσης ο σκηνοθέτης Θεόδωρος Αγγελόπουλος, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο σολίστ του βιολιού Λεωνίδας Καβάκος, η συνθέτις Ελένη Καραΐνδρου, ο ζωγράφος Γιάννης Κουνέλης, ο συνθέτης Θάνος Μικρούτσικος, η τραγουδίστρια Νανά Μούσχουρη, ο σκηνοθέτης Jules Dassin, ο χορογράφος Δημήτρης Παπαϊωάννου, ο σολίστ του πιάνου Δημήτρης Σγούρος και ο σκηνογράφος Διονύσης Φωτόπουλος.

2001

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο απονέμει τιμητική πλακέτα στο Ίδρυμα ΤΑΚΙΣ-Κ.Ε.Τ.Ε. για τα καινοτόμα έργα του καλλιτέχνη με τίτλο Ηλεκτρικά Βαρέλια και για την προσφορά του στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Ο Τάκις δωρίζει τρία Σινιάλα-Βίδα του Αρχιμήδη στη μόνιμη συλλογή του Κέντρου Πομπιντού στο Παρίσι. Τα έργα αυτά τοποθετούνται στην ταράτσα του κτιρίου στον 5ο όροφο.

2000

Απρίλιος. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης (MACBA) και η Hayward Gallery του Λονδίνου οργανώνουν την έκθεση με τίτλο Force Fields, phases of the kinetic στην οποία παρουσιάζουν 23 έργα του Τάκι μεταξύ άλλων καλλιτεχνών διεθνούς βεληνεκούς όπως οι Marcel Duchamp, Alexander Calder και Julio le Parc. Η έκθεση μεταφέρεται από τη Βαρκελώνη στο Λονδίνο τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς. Την επιμέλεια της έκθεσης αναλαμβάνει ο διάσημος Αμερικανός κριτικός τέχνης και φίλος του Τάκι Guy Brett.

Ιούνιος. Ο Τάκις πραγματοποιεί τα αποκαλυπτήρια του γλυπτού ηλιακής ενέργειας στους Δελφούς που ονομάζει Αφιέρωμα στον Απόλλωνα στο πλαίσιο της έκθεσης με τίτλο Κορυφαίοι δημιουργοί του 20ού αιώνα Takis-Chryssa. Πρόκειται για ένα τεράστιο κινητικό γλυπτό που βασίζεται στη φωτοβολταϊκή ενέργεια μετατρέποντας το ηλιακό φως σε ηλεκτρισμό. Το συγκεκριμένο έργο είναι και το μεγαλύτερο γλυπτό σε δημόσιο χώρο στην Ελλάδα. Την οργάνωση της έκθεσης αναλαμβάνει το Ευρωπαϊκό Κέντρο Πολιτισμού των Δελφών.

1999

Δημιουργεί το Φωτεινό Ανάγλυφο έπειτα από παραγγελία της «Αττικό Μετρό» το οποίο τοποθετείται στη στάση Συγγρού-Φιξ. Είναι η πρώτη φορά που ο Τάκις δημιουργεί ένα τέτοιο έργο, δηλαδή ένα σύνολο Φωτεινών Σινιάλων τοποθετημένα σε ένα ταμπλό.

1996

Δεκέμβριος. Ο Τάκις και η ομάδα του Κ.Ε.Τ.Ε. συνδιοργανώνουν έκθεση ζωγραφικής στους χώρους του Ιδρύματος με έργα παιδιών με ειδικές ικανότητες προσφέροντάς τους χρηματικά έπαθλα και αναμνηστικά βραβεία.

1995

Ο Τάκις εκπροσωπεί την Ελλάδα στην Biennale XLVI της Βενετίας όπου δηλώνει : «Είμαι πολίτης του κόσμου» και αποφασίζει να εκθέσει τα έργα του στον ανοιχτό χώρο μπροστά από το ελληνικό «περίπτερο» προσπαθώντας έτσι να καταργήσει συμβολικά τα σύνορα στην τέχνη.

Ιούλιος (12/07). Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος απονέμει στον Τάκι τον «Ταξιάρχη» του Τάγματος του Φοίνικα.

Νοέμβριος. Η Γκαλερί Μιχαλαριά στο Κολωνάκι πραγματοποιεί την έκθεση με τίτλο Erotica. Είναι η πρώτη φορά που διοργανώνεται έκθεση στην Ελλάδα με βασικό πυρήνα και θεματική τα Ερωτικά του Τάκι.

1994

Μάιος. Το Ίδρυμα La Caixa στη Μαδρίτη παρουσιάζει στους χώρους του την αναδρομική έκθεση του Τάκι που είχε οργανωθεί από το Jeu de Paume έναν χρόνο νωρίτερα.

Δεκέμβριος. Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας διοργανώνει επίσης την αναδρομική έκθεση του Τάκι που προηγήθηκε στο Jeu de Paume.

1993

Ιούλιος. Η Εθνική Πινακοθήκη του Μουσείου Jeu de Paume οργανώνει αναδρομική έκθεση του Τάκι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη και σημαντικότερη μέχρι τότε έκθεση αφιερωμένη στον καλλιτέχνη, στην οποία παρουσιάζονται όλες οι σειρές έργων του από την αρχή της καλλιτεχνικής του πορείας.

Ιούνιος. Ξεκινά τη λειτουργία της η γραμμή Α του Μετρό της Τουλούζης στη Γαλλία, της οποίας οι 15 σταθμοί κοσμούνται από 15 έργα καλλιτεχνών σύγχρονης τέχνης. Τα έργα δεν επιλέγονται τυχαία, καθώς προηγήθηκε ένας μεγάλος διεθνής διαγωνισμός στον οποίο έθεσαν υποψηφιότητα 600 καλλιτέχνες. Με αφορμή το γεγονός αυτό, ο ποιητής Serge Pey έγραψε και ένα σύνολο από 15 ποιήματα με τίτλο 15 Stations (Δεκαπέντε Σταθμοί). Ο Τάκις αναλαμβάνει να κοσμήσει με τα γλυπτά του, τις Σπείρες – Βίδες του Αρχιμήδη, το σταθμό Reyniere.

Η Γαλλική Δημοκρατία τιμά τον Τάκι με μια ειδική έκδοση γραμματοσήμου που απεικονίζει τη Σπείρα του.

Νοέμβριος (07/11). Διοργανώνει την εναρκτήρια εκδήλωση – εγκαίνια του Κέντρου Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες, στην οποία παρουσιάζεται μια ομαδική έκθεση νέων.

23/11. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης FAE στο Pully της Ελβετίας παρουσιάζει την αναδρομική έκθεση του Jeu de Paume στους χώρους του. Πρόκειται για την πρώτη τόσο σημαντική έκθεση του καλλιτέχνη στην Ελβετία.

1992

Μετατρέπει το υδροστάσιο (Chateau d’eau) της πόλης του Beauvais (περιοχή Argentine) σε ένα Μουσικό και Φωτεινό Γλυπτό 60 περίπου μέτρων και διαμέτρου 30 περίπου μέτρων, το οποίο αποτελεί σύμβολο της δράσης και της προσπάθειας κοινωνικής ανάπτυξης της πόλης.

Δεκέμβριος. Το Μουσείο Καλών Τεχνών της Nimes στο Νότο της Γαλλίας διοργανώνει ατομική έκθεση του Τάκι με τίτλο Musique et Espace (Μουσική και Χώρος).

1991

Ο οίκος δημοπρασιών Artcurial αναλαμβάνει τη δημιουργία πολλαπλών έργων (Edition Artcurial) του Ερωτικού γλυπτού του Τάκι με τίτλο Magnetic Evidence (1983).

1990

Ο Τάκις τοποθετεί άλλα 10 Φωτεινά Σινιάλα στη μεγάλη Αψίδα (Grande Arche) της περιοχής της Défense.

Πραγματοποιεί την performance με τίτλο Isis Awakening (Το ξύπνημα της Ίσιδος) με τη Βαρβάρα Μαυροθαλασσίτη.

1989

Δημιουργεί το έργο Hommage à Venus ή L’oeuf ή Le Bing Bang ύψους 2,5 μέτρων περίπου.

1988

Βραβεύεται με το Grand Prix National de Sculpture στο Παρίσι.

Με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες δημιουργεί ένα Σινιάλο που τοποθετείται στο Ολυμπιακό Πάρκο Γλυπτικής της Σεούλ.

Απρίλιος. Στο πλαίσιο της έκθεσης Τάκις – Ηλέκτρα ’88 που διοργανώνεται στους χώρους του Κτιρίου Τέχνης του Σταύρου Μιχαλαριά παρουσιάζονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα κάποια από τα Ερωτικά του Τάκι. Παράλληλα, πραγματοποιείται και η παράσταση – performance Ιοκάστη στην οποία ο Τάκις επιμελείται το σενάριο, τη μουσική και τα σκηνικά.

1987

Η Γαλλική Κυβέρνηση και πιο συγκεκριμένα οι δημοτικές αρχές του Παρισιού παραχωρούν στον Τάκι το μεγαλύτερο σε έκταση δημόσιο χώρο που προσφέρθηκε ποτέ σε καλλιτέχνη στην ιστορία του Παρισιού. Εκείνος δημιουργεί το Φωτεινό Δάσος αποτελούμενο από 39 Φωτεινά Σινιάλα – Βίδα του Αρχιμήδη (Signaux Lumineux-Vis d’Archimède) ύψους 3,50μ. ως 9,50μ. και τα τοποθετεί στην Esplanade – Bassin της Défense.

1986

Νοέμβριος. Ιδρύει το Κέντρο Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες σκοπός του οποίου είναι η ενθάρρυνση των καλλιτεχνικών και επιστημονικών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων.

1985

Μάρτιος. Παίρνει μέρος στην Biennale XII του Παρισιού (Nouvelle Biennale de Paris) με το έργο-εγκατάσταση Espace Musical, η οποία πραγματοποιείται στην Grande Halle de la Villette και λαμβάνει το πρώτο βραβείο.

«Το Κέντρο Pompidou ζητά από τον Τάκι να τοποθετήσει ένα Long Mur Magnetique (Μακρύ Μαγνητικό Τοίχο) στην είσοδο όπου βρίσκονται οι Σύγχρονες Γκαλερί.»

1984

Ιούνιος. Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Pompidou του Παρισιού και η Fondation Transculturelle Internationale συνδιοργανώνουν την έκθεση Le Siècle de Kafka (Ο Αιώνας του Κάφκα) στην οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες όπως οι Paul KLEE, Victor BRAUNER, Max ERNST, Alberto GIACOMETTI. Ο Τάκις συμμετέχει με την εγκατάσταση Ο Αιώνας του Κάφκα που δημιουργεί ειδικά γι’αυτή την έκθεση. Το έργο αποτελείται κυρίως από Ερωτικά γλυπτά, Lignes Parallèles (Παράλληλες Γραμμέ)ς και Télélumières (Τηλεφώτα).

Οι γαλλικές εκδόσεις Galilée εκδίδουν τη Μονογραφία του καλλιτέχνη με τίτλο Takis – Monographies στην οποία συμπεριλαμβάνονται και κείμενα από τους Nicolas και Helena Calas, του Pierre Restany καθώς και του William Burroughs.

1983

Ιούνιος. Δημιουργεί τα σκηνικά και τη μουσική για την τραγωδία Ηλέκτρα του Σοφοκλή στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη και πρωταγωνίστρια την Ειρήνη Παππά. Ο Τάκις δημιουργεί 7 Σινιάλα, 2 Εσωτερικούς Χώρους και μια Μεταλλική Κατασκευή, η οποία αποτελεί το παλάτι του Αγαμέμνονα. Την ίδια χρονιά το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης του Παρισιού διοργανώνει ατομική έκθεση του Τάκι με τίτλο Electra.

1982

Σεπτέμβριος. Δημιουργεί και εκθέτει στους κήπους του Ιδρύματος Les Treilles της Νοτίου Γαλλίας τα Signaux Agraires (Αγροτικά Σινιάλα) και Signaux Sondes (Σινιάλα Ανιχνευτές), τους Planètes (Πλανήτες) και το έργο La Vierge et le Taureau (η Παρθένος και ο Ταύρος).

1981

Νοέμβριος. Το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Πομπιντού διοργανώνει στο χώρο του Φόρουμ έκθεση βασισμένη στο έργο του Τάκι 3 Totems – Espace Musical (3 Τοτέμ – Μουσικός Χώρος) η οποία έχει τον ομώνυμο τίτλο. Πρόκειται για ένα από τα πιο μνημειώδη έργα του καλλιτέχνη στο οποίο συνδυάζονται διάφορα στοιχεία από την καλλιτεχνική του πορεία όπως η ήχος και η μουσική, τα Télélumières, ο μαγνητισμός και τα ξύλινα σφυριά.

A propos de cet environnement de sculptures musicales et lumineuses présentées, Takis déclare : « Si ces objets n’existaient pas, je ferais autre chose. Je n’ai pas conçu une forme au préalable, j’ai simplement assemblé les éléments avec une logique sans doute sculpturale mais aussi technique. Bien sûr les objets sont imposants, l’aspect électrique un peu terrifiant et aussi nostalgique. Ce qui me fascine c’est de mettre en évidence quelque chose d’invisible avec ce piège à électrons, qu’est au fond, le télélumière. »

1980

Ιούνιος. Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης του Παρισιού διοργανώνει την έκθεση με τίτλο Ecouter par les Yeux (Ακούω μέσα από τα Μάτια).

1979

Ιούνιος. Ο Τάκις και ο Nam June Paik παρουσιάζουν το κονσέρτο με τίτλο Duett: Paik/Takis στην Kolnischer Kunstverein της Κολωνίας κατά τη διάρκεια της έκθεσης Takis Klangraum Gestaltung (Τάκις, Σχεδιασμός του Μουσικού Χώρου).

Τον ίδιο μήνα το Μουσείο Calais στη Γαλλία διοργανώνει την έκθεση με τίτλο TAKIS.

Πραγματοποιεί την performance Espace Musical – La Ligne Erotique με τον Charlemagne Palestine στο μουσείο Rath της Γενεύης.

Δεκέμβριος. Πεθαίνει η Σίλα.

1977

Ιούνιος. Ο Τάκις συμμετέχει στη Documenta VI του Kassel παρουσιάζοντας το έργο του με τίτλο Espace Musical (Μουσικός Χώρος) κατά τη διάρκεια της εκθέσης Malerei Plastic Performance.

Απρίλιος. Στο θέατρο Odéon του Παρισιού πραγματοποιείται η θεατρική παράσταση Les Bacchantes (Βάκχες) του Ευρυπίδη σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη, στην οποία ο Τάκις αναλαμβάνει τη μουσική επιμέλεια.

1976

Εκθέτει για πρώτη φορά τα Ερωτικά γλυπτά του στην γκαλερί του Αλέξανδρου Ιόλα στο Παρίσι.

1975

Ιούνιος. Η Γκαλερί Ιόλα-Ζουμπουλάκη συμμετέχει στη Διεθνή Έκθεση Τέχνης της Basel εκθέτοντας είκοσι Σινιάλα του Τάκι.

Απρίλιος. Προβάλλεται στους κινηματογράφους η ταινία γαλλικής παραγωγής Section Spéciale (Ειδικό Δικαστήριο) σε σκηνοθεσία του Κώστα Γαβρά. Ο Τάκις συνθέτει τη (μαγνητική) μουσική της ταινίας. Η ταινία κερδίζει την ίδια χρονιά το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ λαμβάνει υποψηφιότητα για τη Χρυσή Σφαίρα ξενόγλωσσης ταινίας.

Νοέμβριος. To Institute of Contemporary Arts του Λονδίνου διοργανώνει έκθεση αφιερωμένη μόνο σε κορυφαίους καλλιτέχνες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα από το 1925 έως το 1935 όπως οι Takis, Chryssa, Pavlos, Jannis Kounellis κ.α. Η έκθεση έχει τίτλο Eight Artists, Eight Attitudes, Eight Greeks και παρουσιάζει έργα του Τάκι από το 1955 μέχρι και το 1970.

1974

Για τον Τάκι η δύναμη της έλξης είναι ο κοινός παρονομαστής του μαγνητισμού και του ερωτισμού. Εμπνευσμένος από αυτή τη σκέψη, δημιουργεί τα πρώτα του Ερωτικά γλυπτά. Έργο ορόσημο της σειράς των έργων αυτών θεωρείται ο Σεβαστιανός. Πρόκειται για ένα γλυπτό από χυτευτό μπρούτζο, στον κορμό του οποίου κρύβονται μαγνήτες οι οποίοι έλκουν επιχρυσωμένες βελόνες που συμβολίζουν βέλη. Χαρακτηριστικό του έργου αυτού είναι η στήση. Όπως έχει πει και ο Pierre Restany για το Σεβαστιανό : « au sexe dressé, empalé sur sa sphere, le torse menacé par les flèches qui convergent … l’amour c’est Erotakis, l’amant plus l’aimant».

1973

Συνθέτει τη μουσική και σχεδιάζει τα σκηνικά για την παράσταση Elkesis σε συνεργασία με το χορογράφο Jaap Flier, ιδρυτικό μέλος του Ολλανδικού Θεάτρου Χορού, η οποία παρουσιάζεται στο Εθνικό Φεστιβάλ της Ολλανδίας.

1972

Σεπτέμβριος. Με αφορμή την αναδρομική του έκθεση που οργανώνεται από το Εθνικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης του Παρισιού (CNAC), ο Τάκις παρουσιάζει το Υδρομαγνητικό του Γλυπτό που εμπνεύστηκε κατά τη διάρκεια των ερευνών του στο ΜΙΤ, το Défi à la Gravité και το Festin Magnétique.

Μάιος. Το Grand Palais του Παρισιού διοργανώνει την έκθεση 72 κατά τη διάρκεια της οποίας οι τρεις όροφοι του μουσείου κοσμούνται από 300 έργα 72 καλλιτεχνών σύγχρονης τέχνης ένας εκ των οποίων είναι και ο Τάκις. Η έκθεση-ορόσημο παρουσιάζει αριστουργήματα που δημιούργησαν καλλιτέχνες όπως οι Yves Klein, Jean Tinguely, Arman, Christo κ.α. την περίοδο 1960-1972.

1970

Οκτώβριος. Το Städtisches Museum Leverkusen της Γερμανίας διοργανώνει ατομική έκθεση του καλλιτέχνη με τίτλο Takis.

1969

Ο Τάκις μαζί με άλλους καλλιτέχνες και τεχνοκριτικούς όπως ο Νίκολας Κάλας ιδρύουν την ομάδα Art Workers Coalition (Συνασπισμός των Καλλιτεχνών) για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των καλλιτεχνών.

Ιανουάριος. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης Ο τρόπος που βλέπει κανείς τη μηχανή στο τέλος της εποχής των μηχανών, στο MOMA της Νέας Υόρκης, ο Τάκις εφορμά στο Μουσείο και αποσύρει ένα από τα Τηλεγλυπτά του το οποίο, όπως ισχυρίζεται, εκτίθεται χωρίς την άδειά του. Ο καλλιτέχνης θεωρεί την κίνησή του αυτή συμβολική, καθώς θα αποτελέσει το έναυσμα ενός πιο βαθυστόχαστου διαλόγου μεταξύ διευθυντών μουσείων, καλλιτεχνών και του κοινού. Το περιστατικό γίνεται πρωτοσέλιδο στους New York Times (Σάββατο, 04/01).

1968

Λαμβάνει υποτροφία από το Κέντρο Προηγμένων Οπτικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Μ.Ι.Τ. και εγκαθίσταται ως επισκέπτης ερευνητής. Η έρευνά του πάνω στο Υγρό που αιωρείται εξαιτίας ηλεκτρομαγνητικών δυνάμεων αποτελεί και την πηγή έμπνευσής του για τα Υδρομαγνητικά Γλυπτά.

Υλοποιεί τη δεύτερη επινόησή του με τίτλο Sea Oscillation (Υδροδυναμική των Θαλάσσιων Ταλαντώσεων), η οποία είναι εμπνευσμένη από τον Αεικίνητο Τροχό Ποδηλάτου του Marcel Duchamp. To Sea Oscillation σχετίζεται με το πώς οι θαλάσσιες ταλαντώσεις χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρισμού.

Οκτώβριος. Δημιουργεί το έργο με τίτλο Ο Διαρκώς Κινούμενος Τροχός Ποδηλάτου του Marcel Duchamp ή Αφιέρωμα στον Marcel Duchamp.

1967

Μάρτιος. Ο Αμερικανός ποιητής Gregory (Nunzio) Corso εμπνευσμένος από το Cadran του Τάκι με τίτλο Purple Subway Light, γράφει το ομώνυμο ποίημα. Ο συγκεκριμένος ποιητής σενδέεται άρρηκτα με τη γενιά Beat.

Απρίλιος. Η The Howard Wise Gallery της Νέας Υόρκης οργανώνει έκθεση με τίτλο Τάκις, Μαγνητικό Γλυπτό.

Συμμετέχει στην έκθεση του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Πόλης του Παρισιού με τίτλο Φως και Κίνηση.

1966

Νοέμβριος. Εκθέτει στην Indica Gallery του Λονδίνου τα Φωτεινά Άσπρα Σινιάλα στην έκθεση με τίτλο Magnetic Sculpture and the White Signals, των οποίων ο εξαιρετικά λεπτός κορμός φτάνει το ύψος των έξι μέτρων.

Απρίλιος. Η γκαλερί Alexandre Iolas στο Παρίσι διοργανώνει έκθεση με τίτλο Les Magnetrons de Takis (Τα Μάγκνετρον του Τάκι).

Δεκέμβριος (22/12). Το περιοδικό New Scientist σε άρθρο του με τίτλο The Sounds of Tomorrow (Οι ήχοι του αύριο) αναφέρει ότι ο Τάκις, ο Ιάνης Ξενάκης και ο John Cage αποτελούν τους πιο πολλά υποσχόμενους μουσικούς του αιώνα.

1965

Δημιιουργεί τα πρώτα του Μουσικά.

1964

Ζει μόνιμα στο Λονδίνο, συγκεκριμένα σε ένα ατελιέ στο Chelsea.

Γνωρίζει τον Jonn Lennon, τη Yoko Ono και τον Paul McCartney.

Οκτώβριος. Η Γκαλερί Αλέξανδρος Ιόλας στο Παρίσι διοργανώνει ατομική έκθεση του Τάκι με τίτλο Dix Ans de Sculpture (Δέκα Χρόνια Γλυπτικής).

Αγοράζει τα οικόπεδα στο λόφο Γεροβουνό και ξεκινούν οι εργασίες του Κέντρου Ερευνών για την Τέχνη και τις Επιστήμες (Κ.Ε.Τ.Ε.) το οποίο για αρκετά χρόνια θα αποτελεί και το σπίτι του στην Ελλάδα.

1962

Ο Marcel Duchamp αφιερώνει στον Τάκι το περίφημο κείμενο Par consequent Takis, gai laboureur des champs magnetiques et indicateur des chemins de fer doux.

1961

Επισκέπτεται για πρώτη φορά τις ΗΠΑ. Γνωρίζει την Greta Garbo και το Marcel Duchamp μέσω του Έλληνα συγγραφέα και ποιητή Νίκολα Κάλας.

Νοέμβριος. Ο Αλέξανδρος Ιόλας διοργανώνει στη γκαλερί του στη Νέα Υόρκη έκθεση με τίτλο Τηλεμαγνητικά Γλυπτά βασισμένη σε ένα ποίημα του Brion Gysin (Ο Ιόλας θα είναι και ο αποκλειστικός έμπορος – εκπρόσωπος του Τάκι μέχρι και το 1976).

Παντρεύεται με τη Liliane Lijn.

«The first space orbit by the Soviet cosmonaut, Yuri Gagarin not only paralleled her interest in orbiting forms and her involvement with NASA today, but also her preoccupation with the weightless body and her reading of Buddhist texts. As the curator and art historian Dr Sarah Wilson notes so evocatively: Takis took Lijn to Greece – an éblouissment – a dazzling encounter with land, light and sea: with ancient mythologies, with the skin and surface of things versus oracular depth, with passionate love and loss.” Lijn is also known for her drive to ‘re-encounter the archaic Greek as a form of Western primitivism, as a primordial field of culture and representation for contemporary techno-culture. In the mid sixties Lijn and Takis designed and built a circular house at GeroVouno near Athens, combining many aspects of her work, philosophy and life» (Wikipedia).

Ξεκινά να δημιουργεί τα πρώτα του Télélumieres (ΤηλεΦώτα) χρησιμοποιώντας καθοδικούς σωλήνες τοποθετημένους συνήθως σε ανάποδη θέση από αυτήν στην οποία χρησιμοποιούνται παράγοντας ένα μπλε φως από υγρό υδράργυρο.

Ο εκδοτικός οίκος Julliard εκδίδει την αυτοβιογραφία του Τάκι με τίτλο Estafilades.

1960

Ξεκινά στο ξενοδοχείο Git Le Coeur τις μελέτες και τις εργασίες για την performance L’impossible: Un homme dans l’espace (Το Αδύνατο : Ο άνθρωπος στο Διάστημα). Το ξενοδοχείο αποτελεί γνωστό τόπο συγκέντρωσης και διαμονής των καλλιτεχνών της εποχής.

(29/11). Πραγματοποείται η performance L’Impossible: Un Homme dans l’Espace (Το Αδύνατο : Ο άνθρωπος στο Διάστημα) στην Γκαλερί Iris Clert του Παρισιού.

Γνωρίζει, συναναστρέφεται και συνδέεται με ακόμα περισσότερους συγγραφείς της γενιάς του Beat. Πρόκειται για μια ομάδα καλλιτεχνών με έντονη επίδραση στη λογοτεχνία κυρίως αλλά και στην κοινωνία, ένα λογοτεχνικό ρεύμα-κίνημα που αναπτύχθηκε κυρίως στις ΗΠΑ μετά το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και στο Παρίσι.

«Γεννιέται το δεύτερο παιδί του, ο Θάνος (Αθανάσιος) Βασιλάκης.»

1959

Γνωρίζει την Αμερικάνα καλλιτέχνη Liliane Lijn στο Παρίσι με την οποία θα συγκατοικήσει λίγο αργότερα στην περιοχή της Quai Anatole-France.

Γνωρίζει το Νοτιοαφρικανό ποιητή Sinclair Beiles και μέσω εκείνου γνωρίζει τους Brion Gysin και William Burroughs.

Σχεδιάζει τα κοστούμια για ένα θεατρικό έργο του Αλέν Αρσέν που διαδραματίζεται στη Σελήνη και το παρουσιάζει σε φίλους του.

1958

Φεβρουάριος. Η Hanover Gallery διοργανώνει έκθεση στο Λονδίνο με τίτλο Takis στην οποία παρουσιάζει τα πρώτα του Σινιάλα, τις Φιγούρες και τα Είδωλα.

Ανακαλύπτει τα μαγνητικά πεδία και τη δύναμη της βαρύτητας, στοιχεία που θα αποτελέσουν τη βάση του έργου του. Έτσι, ξεκινά και δημιουργεί τα πρώτα του Τηλεμαγνητικά Γλυπτά.

Συνεργάζεται με τον καλλιτέχνη Isamu Noguchi και δημιουργούν μια σειρά από Φωτεινά Γλυπτά.

Ιούλιος. Γεννιέται η κόρη του Ρόζη – Άννα Φελ-Βασιλάκη.

1957

Τα Σινιάλα μετατρέπονται σε Signaux-Feux d’Artifices (Σινιάλα-Πυροτεχνήματα). Πραγματοποιεί happenings στους δρόμους και στις πλατείες του Παρισιού αλλά και σε ιδιωτικές κατοικίες όπως εκείνη της Iris Clert. Τα δρώμενα αυτά του Τάκι θεωρούνται οι προπομποί των street art performances.

Δημιουργεί τους πρώτους Espaces Interieures (Εσωτερικούς Χώρους) καθώς και τα πρώτα του μπρούτζινα Fleurs et Idoles (Λουλούδια και Είδωλα) εμπνευσμένα από αρχαίους πολιτισμούς όπως ο Ελληνικός και ο Αιγυπτιακός.

1956

Ιανουάριος. Παρουσιάζει ένα από τα Σινιάλα του σε μια διεθνή έκθεση που οργανώθηκε από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού. Τον ίδιο μήνα συμμετέχει στη συλλογική έκθεση που οργανώνει η Iris Clert στη γκαλερί της στο Παρίσι με τίτλο Maussion, Laubies, Mubin, Takis, Quentin.

Τα Σινιάλα του αλλάζουν μορφή, γίνονται πιο εύκαμπτα και αποκτούν κίνηση που δίνει την αίσθηση ότι δονούνται. Όταν προσκρούουν μεταξύ τους, παράγουν και έναν όμορφο ήχο.

Μάιος. Μαγεύεται από τα αεροδρόμια και τα μεγάλα ραντάρ.

1955

Ιανουάριος. Ταξιδεύει και πάλι στο Λονδίνο όπου αρχίζει και εργάζεται σε ένα σιδεράδικο στη Star street. Γνωρίζει τον Έλληνα συγγραφέα Κώστα Ταχτσή, ο οποίος φιλοξενούνταν στο σπίτι του φίλου του Μίνω.

Φεβρουάριος. Η Hanover Gallery διοργανώνει την πρώτη ατομική έκθεση του Τάκι (one-man show) με τίτλο Figures in Plaster and Iron (Μορφές από Γύψο και Σίδηρο).

Αναχωρεί για τη Γαλλία. Αναμένοντας το τρένο στο σταθμό του Calais προς Παρίσι, παρατηρεί όλα τα τεχνολογικά κατασκευάσματα που διακοσμούν το σιδηροδρομικό σταθμό και γοητεύεται από αυτή τη «ζούγκλα από σίδηρο». Έτσι, συλλαμβάνει την ιδέα για τα πρώτα του έργα. Ο Τάκις ξεκινάει να σχεδιάζει την έμπνευσή του στο τσιμεντένιο πάτωμα του σταθμού με μια κιμωλία.

Επιστέφει στο Παρίσι. Διαμένει σε ένα ξενοδοχείο στην περιοχή του Montparnasse και παράλληλα δουλεύει σε ένα σιδεράδικο στην Place des Ternes. Λίγο αργότερα μετακομίζει σε άλλο ξενοδοχείο στην ίδια περιοχή, ενώ παράλληλα βρίσκει και ένα άλλο σιδεράδικο στην οδό Odessa. Εκεί ξεκινάει να δίνει μορφή στα πρώτα έργα του τα οποία είχε σχεδιάσει ήδη στο σταθμό του Calais χρησιμοποιώντας ως βασικό υλικό το σφυρηλατημένο σίδηρο. Πρόκειται για το υλικό που θα αποτελέσει το κατεξοχήν στοιχείο της καλλιτεχνικής του πορείας. Δημιουργεί τα πρώτα τρία έργα και τα ονομάζει Σινιάλα.

Στα εγκαίνια μιας έκθεσης για τον Alexander Calder στη γκαλερί Rive Droite γνωρίζει το Gerard Philippe, το Giacometti αλλά και τον ίδιο τον Calder. Την ίδια περίοδο γνωρίζει και τους νέους τότε καλλιτέχνες Yves Klein και Jean Tinguely.

1954

Ιανουάριος. Φτάνει στο Παρίσι. Μένει στη γειτονιά της La Convention. Για λίγους μήνες εντάσσεται στο ατελιέ του Brancusi.

Δημιουργεί γύψινα αγάλματα με σκοπό να εκτεθούν στην γκαλερί της φίλης του Ρέας. Τα έργα τελικά δεν εκτίθενται.

Η Hanover Gallery στο Λονδίνο διοργανώνει μια ομαδική έκθεση στην οποία για πρώτη φορά παρουσιάζονται έργα του Τάκι. Στα εγκαίνια της έκθεσης γνωρίζει την Αγγλίδα καλλιτέχνη Sheila Fell, τη μελλοντική του γυναίκα.

Κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού του στη Ρώμη και πιο συγκεκριμένα σε μια επίσκεψή του στο Μουσείο του Βατικανό, εντυπωσιάζεται από την αιγυπτιακή τέχνη και έτσι ξεκινά να ανακαλύπτει τον Αιγυπτιακό Πολιτισμό.

Επιστρέφει στο Παρίσι. Αποφασίζει όμως να γυρίσει ξανά στην Ελλάδα και να μοιράσει τη ζωή του μεταξύ Αθήνας και Παρισιού. Μαθαίνει να χειρίζεται τον σίδηρο σε ένα σιδεράδικο στα προάστια της Αθήνας (Νέα Φιλαδέλφεια). Δημιουργεί τα πρώτα του γλυπτά από σφυρηλατημένο σίδηρο όπως ο Οιδίπους και η Αντιγόνη, η Σφίγγα και το Είδωλον με επιρροές και πάλι από τα γλυπτά του Giacometti, από τα αγάλματα της Αρχαϊκής περιόδου της Αρχαίας Ελλάδας αλλά και από φιγούρες συνδεδεμένες με τον Αιγυπτιακό πολιτισμό, όπως η Σφίγγα.

Μάρτιος. Αναχωρεί και πάλι για Λονδίνο.

Οκτώβριος. Γνωρίζει την Iris Clert, την οποία και ενθαρρύνει να ανοίξει γκαλερί στο Παρίσι.

Νοέμβριος. Επιστρέφει στο Παρίσι.

1953

Επισκέπτεται την Ύδρα στην οποία εγκαθίσταται για λίγο καιρό και δημιουργεί κεραμικά. Εκεί ανακαλύπτει τις Γυμνοπαιδείες, τρεις συνθέσεις για πιάνο του Γάλλου συνθέτη Eric Satie.

Νοέμβριος. Δουλεύει στο τμήμα διακοσμήσεων του ξενοδοχείου Athénée Palace.

Αποφασίζει να αναχωρήσει για το Παρίσι. «Η Ελλάδα είναι φυλακή», λέει ο ίδιος και ξεκινάει το ταξίδι του για το Παρίσι με καράβι.

1952

Δημιουργεί τους Τέσσερις Στρατιώτες, ένα γύψινο γλυπτό που απεικονίζει τέσσερεις στρατιώτες σε θέση πορείας και των οποίων οι βραχίονες σχηματίζονται από ράβδους σιδήρου.

Συμμετέχει στην πρώτη Διεθνή Έκθεση των Δελφών.

Χτίζει παράνομα με τη βοήθεια των φίλων του Μίνω Αργυράκη και Ραϋμόνδου ένα μικρό σπίτι-ατελιέ στην εξοχή της Αθήνας, την Ανάκασα.

Διαμένει στο Κέντρο Νεότητας της περιοχής του Κολωνού έπειτα από προτροπή του ίδιου του διευθυντή του Κέντρου.

1951

Καλείται και πάλι στο στρατό όπου αναλαμβάνει την οικοδόμηση της εκκλησίας για τους φαντάρους της οποίας μάλιστα ο ίδιος σκάλισε το τέμπλο.

Καλοκαίρι. Φεύγει από το σπίτι του Θεοχάρη.

1950

Μετακομίζει στο σπίτι ενός φίλου του Έλληνα από την Αίγυπτο, του Θεοχάρη.

1949

Ο Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος λαμβάνει τέλος.

Καλείται για πρώτη φορά στον στρατό, αλλά καταφέρνει να πάρει αναβολή δύο χρόνων.

1946

Κατά τη διάρκεια των επισκέψεών του στο Αμερικάνικο Πολιτιστικό Κέντρο της Αθήνας ανακαλύπτει τα έργα του Pablo Picasso και του Alberto Giacometti. Εμπνευσμένος από αυτούς τους δύο καλλιτέχνες δημιουργεί τις πρώτες του γύψινες προτομές και γλυπτά από άργιλο σε ένα υπόγειο ατελιέ που μοιράζεται με τους παιδικούς του φίλους Ραϋμόνδο και Μίνω Αργυράκη στην περιοχή της Νέας Χαλκηδόνας.

«Πεθαίνει ο πατέρας του.
Κηρύσσεται η έναρξη του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου στην Έλλαδα. Ο Τάκις, ως επικεφαλής του ειδικού τμήματος της Ε.Π.Ο.Ν., συλλαμβάνεται για περίπου 6 μήνες.
Αναλαμβάνει την αναστήλωση μιας σειράς ανδριάντων των Hρώων της Επανάστασης που καταστράφηκαν με τα γεγονότα του 1944 τα οποία ήταν τοποθετημένα στη βίλα του Όθωνος και πλέον βρίσκονται στα υπόγεια της Πνευματικής Εστίας.»
1945

Αναλαμβάνει τα καθήκοντα του αρχηγού του τοπικού τμήματος της Ε.Π.Ο.Ν. (Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων).

1944

Δουλεύει στο αεροδρόμιο της Αθήνας.

Δεκέμβριος. Αφότου αντιλαμβάνεται τις πολιτικές επιδιώξεις του Ε.Δ.Ε.Σ. αποφασίζει να ενταχθεί στον Ε.Λ.Α.Σ. (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) όπου αναλαμβάνει καθήκοντα «κατασκοπείας» όσον αφορά στις κινήσεις του ΕΔΕΣ.

1942

Γίνεται μέλος του ΕΔΕΣ (Εθνικός Δημοκρατικός Ελληνικός Σύνδεσμος).

1941

Πεθαίνει ο Νίκος, ο μεγαλύτερος από τα αδέρφια του.

Ξεκινάει η γερμανική Κατοχή.

1936

Τα παιδικά του χρόνια στην Αθήνα συνδέονται με τη δικτατορία του Μεταξά και τη Γερμανική Κατοχή.

1925

Οκτώβριος (25/10). Ο Παναγιώτης Βασιλάκης, γνωστός ως takis, γεννιέται στην Αθήνα. Είναι το έκτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας του Αθανάσιος, με καταγωγή από την Πελοπόννησο, εργάζεται ως κτηματομεσίτης και η μητέρα του Αλεξάνδρα είναι απόγονος οικογένειας πλουσίων εμπόρων. Η Μικρασιατική καταστροφή θα αποτελέσει και αιτία της οικονομικής καταστροφής της οικογένειας καθώς τα χωράφια τα οποία ανήκουν στον πατέρα του θα χρησιμοποιηθούν από το κράτος ως τόποι συγκέντρωσης των προσφύγων που κατέφθασαν από τη Σμύρνη. Η οικογένεια χάνει και πολλά από τα σπίτια που είχε στην ιδιοκτησία της εξαιτίας της οικονομικής της δυσχέρειας.